اختلال شخصیت مرزی چیست؟

اختلال شخصیت مرزی شرایطی است که با بی ثباتی و تکانشگری مشخص می شود.

اصطلاح شخصیت مرزی، از قرار گرفتن در “مرز” روان پریشی سرچشمه می گیرد.

به نظر می رسد کسانی که دارای این شرایط هستند درک متفاوتی از واقعیت دارند.

افراد مبتلا به BPD ، از رها شدن می ترسند، به افراد نزدیک خود می چسبند، به دنبال اطمینان و اعتبار هستند و از تغییرات به ظاهر کوچک ناراحت هستند. آشفتگی در احساسات و تصور از خود می تواند شامل طغیان های عصبانی، تغییرات شدید خلقی، ناامیدی، پارانویا، صدمه به خود و خودکشی باشد.

10 درصد مبتلایان به این بیماری با خودکشی می میرند.

BPD اغلب در نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می شود.

متعهد شدن به درمان با صبر و ثبات می تواند به افراد و عزیزانشان کمک کند تا شرایط را کنترل کنند.

اشکال مختلف درمانی ، به ویژه رفتار درمانی دیالکتیکی ، و داروهایی برای مدیریت علائم می تواند به کسانی که مبتلا به BPD هستند ، کمک کند تا بهبود یابند.

شیوع اختلال شخصیت مرزی در زنان و مردان ایرانی تفاوتی ندارد. به طورکلی خصیصه های ناامیدی و تکانشی در خانم ها شایع تر است. افراد مبتلا خود را سریع از یک رابطه کنار کشیده و درگیر اعمال تکانشی مانند مصرف مواد می شوند.

تنها مورد شاخص در مردان، ترس زیاد از تنها شدن و مراقبت کردن از خود به چشم می خورد.

علایم متفاوتی در هر دو گروه دیده می شود. اکثر علایم معطوف به خانم هاست.

بر اساس یافته های جانبی، میانگین گروه مجرد در مقایسه با گروه متاهل در متغیر اختلال شخصیت مرزی بیشتر است.

علائم اختلال شخصیت مرزی چیست؟

برای تشخیص BPD ، فرد حداقل پنج مورد از علائم زیر را دارد ، که توسط متخصص بهداشت روان در DSM-5 تعیین شده است.

یک الگوی نافذ از بی ثباتی در روابط بین فردی، خدانگاره، عواطف، تکانشگری بارز که از اوایل بزرگسالی آغاز شده ودر زمینه های مختلف بروز کرده و با 5 مورد از موارد زیر مشخص می شود:

1. تلاش های سراسیمه برای اجتناب از رهاشدگی واقعی یا خیالی.

2. الگویی از روابط بین فردی بی ثبات و پرشور و هیجان که مشخصه اش تناوب بین دو قطب افراطی آرمانی سازی و بی ارزشی نمایی مشخص می شود.

3. اختلال هویت: بی ثبات بودن دائم و بارز خودانگاره یا احساس فرد در مورد خودش.

4. تکانشگری، حداقل در دو زمینه که به طور بالقوه خود آسیب می رسانند (ولخرجی، رابطه جنسی، سوء مصرف مواد، رانندگی بی پروا و پرخوری).

5. تهدیدهای خودکشی مکرر ، یا خودزنی های مکرر.

6. بی ثباتی عاطفی ناشی از واکنش پذیری شدید خلقی (مانند احساس ملال و دلتنگی شدید دوره ای، تحریک پذیری، یا اضطرابی که معمولا چندین ساعت به طول انجامیده و به ندرت بیش از چند روز ادامه پیدا می کند.

7. احساس مزمن پوچی

8. خشم شدید و نامتناسب یا دشواری در کنترل خشم (بروز مکرر تند خویی، خشم پیاپی و مستمر، نزاع های متعدد)

9.افکار پارانوئید یا علائم شدید تجزیه ای گذرا در مواقع استرس

چگونه می توانم تشخیص دهم که آیا کسی دارای اختلال شخصیت مرزی است؟

چه در خلق و خوی و چه در روابط ، بی ثباتی ویژگی بارز BPD است.

این فرد ممکن است دارای تغییرات خلقی گسترده ای باشد و از تمجید و عشق فریبنده به انتقاد و سرزنش شدید تبدیل شود.

در لحظات خشم، آنها ممکن است کارهایی مانند فریاد زدن در ملاء عام ، ضربه زدن به شما یا آسیب رساندن به خودشان انجام دهند، کارهایی که دیگران در شرایط مشابه انجام نمی دهند. ترس از رها شدن ممکن است به صورت مداوم ، در رابطه ای که با شخص دیگری دارند ظاهر شود.

اگر فرد این رفتارها را به عنوان یک الگو از خود نشان دهد، ممکن است BPD داشته باشد.

علل و عوامل خطر بروز اختلال چیست؟

ریشه های اختلال شخصیت مرزی هنوز به طور کامل درک نشده است.

همانطور که در مورد بسیاری از شرایط بهداشت روانی صادق است، به نظر می رسد ناشی از فعل و انفعالات پیچیده بین زیست شناسی و محیط فرد است.

بر اساس DSM-5 ، این اختلال دارای یک مولفه ژنتیکی قوی است، زیرا این بیماری در افرادی که بستگان درجه یک آنها BPD دارند پنج برابر بیشتر شایع است. تعادل فعالیت در مناطق کلیدی مغز – یعنی قشر پیش پیشانی و آمیگدال – ممکن است در افراد مبتلا به BPD تغییر کند.

شرایط زندگی نیز نقش مهمی ایفا می کند، زیرا BPD بیشتر در کسانی که با مشکلات دوران کودکی روبرو شده اند، مانند سوء استفاده یا ترک، شایع است.

اما امروزه کارشناسان تشخیص داده اند که این بیماری با تعهد به درمان، قابل درمان است و زندگی افراد دارای مرز را تا حد زیادی بهبود می بخشد.

اولین خط درمان BPD، رفتار درمانی دیالکتیکی است که به بیماران می آموزد عدم قطعیت احساسی و ناراحتی را در کنار مهارت های مقابله ای برای تنظیم احساسات خود و ایجاد روابط پایدار تحمل کنند.

سایر روشهای درمانی نیز می توانند موثر باشند. رفتار درمانی شناختی الگوهای تفکر مخدوش را مورد هدف قرار می دهد.

علاوه بر درمان، ممکن است داروهایی برای درمان علائم مانند اضطراب یا افسردگی تجویز شود.

 رفتار درمانی دیالکتیکی چیست؟

درمان مداوم BPD مدتهاست که رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) است.

یک برنامه فشرده آموزش مهارت های گروهی در زمینه ذهن آگاهی، تحمل پریشانی، مدیریت تعارض و تنظیم هیجان، که توسط روان درمانگر اجرا می شود.

DBT توسط روانشناس دانشگاه واشنگتن، مارشا لینهان که خود مبتلا به BPD است، ایجاد شده است. DBT بر کنترل رفتارهای مشخصه این اختلال متمرکز است. بیماران از تکنیک های ذهن آگاهی و تحمل پریشانی برای تحمل احساسات دردناک به جای عمل از طریق قطع، اقدام به خودکشی، رابطه جنسی ناامن، سوء مصرف مواد یا اختلال در خوردن غذا استفاده میکنند.

آیا همسرم دارای اختلال شخصیت مرزی است؟ برای پاسخ به این سوال با مشاوران ما تماس بگیرید.

چگونه با فردی که BPD دارد ارتباط برقرار کنم؟

دوستی های نزدیک، عاشقانه و پیوندهای خانوادگی اغلب چیزی است که افراد دارای اختلال شخصیت مرزی، بیشتر از همه به دنبال آن هستند.

اما حفظ صمیمیت یک چالش بزرگ است، زیرا این اختلال یک پارادوکس را به تصویر می کشد: مبتلایان مشتاق نزدیکی هستند ، اما ناامنی مفرط آنها باعث می شود که عزیزترین افراد را دور کند.

آیا با شخصی که دارای اختلال شخصیت مرزی است رابطه دارم؟

بی ثباتی و نمایشی بودن، از ویژگی های اصلی روابط با افراد مرزی است.

ممکن است وقتی فرد روحیه خوبی نشان دهد در شرایطی که روحیه ای ندارد، و احساس فوق العاده ای نشان دهد.

افراد مبتلا به ترس از رها شدن با نیاز پاسخ می دهند، که ممکن است به صورت پیام های متنی  یا رفتارهای تعقیب کننده ظاهر شود ، یا ممکن است با عصبانیت و خشم پاسخ دهند.

افراد مبتلا نسبت به علائم واقعی یا تصور شده، از رد شدن یا رها شدن بسیار حساس می باشند.

احساس بی اعتمادی دائمی ممکن است منجر به تحریف حس واقعیت و پارانویا شود.

چگونه می توانم از شریک مبتلا به اختلال شخصیت مرزی حمایت کنم؟

عزیزان باید مهارت هایی مانند مدیریت استرس، مراقبت از خود و حفظ مرزهای خوب را توسعه دهند تا بتوانند در حین کمک به شریک خود مراقب خود باشند.

نکات زیر می تواند به فرد مبتلا به BPD و تقویت پیوندها کمک کند:

تا زمانی که همسرتان احساس آرامش و امنیت نکند ، از بحث در مورد درگیری ها در رابطه خود اجتناب کنید.

کنجکاو باشید و از معشوق خود بپرسید چه احساسی دارد.

تأکید کنید که اشکالی ندارد هر دوی شما کامل نباشید.

افراد مبتلا به BPD ممکن است برای نزدیک نگه داشتن شما تهدید به خودکشی یا خودآزاری کنند.

اگر تنها با شریک یا دوست خود می مانید زیرا نگران هستید که بدون شما نمی تواند زنده بماند، وقت آن است که باید به دنبال کمک باشید.

زوج درمانی می تواند محیطی امن برای بیان تأثیر رفتار فرد بر زندگی شما باشد.

چگونه افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی می توانند یاد بگیرند که روابط پایداری داشته باشند؟

ایجاد یک زندگی پایدار خارج از یک رابطه عاشقانه کلید بهبود است.

اولویت بندی کارها، از جمله تعاملات کوچک و مکرر با همکاران، می تواند به افراد مبتلا به BPD کمک کند تا به یک روال ثابت از نظر حرفه ای و اجتماعی دست پیدا کنند.

همین الگو می تواند برای ایجاد روابط با نزدیکان و دوستان نیز دنبال شود.

منبع : سایکولوژی تو دی