اختلال وسواس فکری عملی چگونه است ؟

اختلال وسواس فکری عملی، اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) یک اختلال روانی است که در آن افراد افکار، احساسات، تصاویر یا احساسات ناخواسته و مکرر (وسواس) را تجربه می کنند و در پاسخ به رفتارها یا اعمال ذهنی (اجبار) می پردازند. غالباً یک فرد مبتلا به OCD اجباری را برای از بین بردن موقت یا کاهش تأثیر وسواس‌ها انجام می‌دهد و انجام ندادن آنها باعث ناراحتی می‌شود. OCD از نظر شدت متفاوت است، اما اگر درمان نشود، می تواند توانایی فرد را برای عملکرد در محل کار، مدرسه یا خانه محدود کند.

تخمین زده می شود که OCD بیش از 2 درصد از بزرگسالان آمریکایی را در مقطعی از زندگی تحت تاثیر قرار دهد و این مشکل می تواند با شرایط دیگری از جمله اختلالات اضطرابی ، افسردگی و اختلالات خوردن همراه باشد. معمولاً اولین بار در دوران کودکی ، نوجوانی یا اوایل بزرگسالی ظاهر می شود.

علائم

معیارهای تشخیصی DSM-5 برای اختلال وسواس اجباری شامل وجود وسواس، اجبار یا هر دو است، در موارد زیر:

وسواس فکری، امیال یا تصاویر تکرار شونده ای هستند که به عنوان مزاحم و ناخواسته تجربه می شوند و برای اکثر مردم باعث اضطراب یا پریشانی می شوند. فرد سعی می کند با یک فکر یا عمل متفاوت آنها را نادیده بگیرد، سرکوب کند یا آنها را خنثی کند.

اجبارها رفتارها یا اعمال ذهنی تکراری هستند که فرد در پاسخ به یک وسواس فکری یا بر اساس قوانین سختگیرانه احساس می کند مجبور به انجام آنهاست. آنها به منظور مقابله با اضطراب یا پریشانی یا جلوگیری از یک رویداد یا موقعیت ترسناک هستند، اما آنها به طور واقع بینانه با این نتایج مرتبط نیستند یا بیش از حد هستند.

مدت زمان

این وسواس‌ها یا اجبارها بیش از یک ساعت در روز طول می‌کشد یا باعث ناراحتی یا اختلال بالینی قابل توجهی برای فرد می‌شود. برای تشخیص OCD، نباید آنها را با تأثیرات یک ماده یا با اختلال روانی یا وضعیت پزشکی دیگر توضیح داد.

جزئیات خاص وسواس‌ها می‌تواند بسیار متفاوت باشد: آنها ممکن است شامل افکاری در مورد آلودگی، میل به نظم، یا افکار تابو مربوط به جنسیت ، مذهب، و آسیب به خود یا دیگران باشند.

اکثر افراد مبتلا به OCD در پاسخ به وسواس های خود به اجبارها متوسل می شوند که ممکن است شامل رفتارهایی مانند شستشو باشد. تنظیم مجدد یا شمارش اشیاء؛ جستجوی اطمینان؛ یا چک کردن (مثلاً برای اینکه ببیند فر خاموش است یا دری قفل است). آنها همچنین می توانند شامل اعمال ذهنی باشند که از نظر ظاهری قابل مشاهده نیستند. اجبار ممکن است به طور موقت احساسات ناشی از یک وسواس، از جمله اضطراب، پریشانی، یا احساس اینکه چیزی درست نیست را تسکین دهد.

افراد مبتلا به OCD ممکن است از افراد، مکان‌ها یا چیزهایی که ممکن است باعث ایجاد وسواس و اجبار شود اجتناب کنند. آنها همچنین اغلب دارای باورهای ناکارآمدی هستند که می تواند شامل افزایش احساس مسئولیت، عدم تحمل عدم اطمینان، کمال گرایی یا دیدگاه اغراق آمیز نسبت به اهمیت افکار نگران کننده باشد.

افراد مبتلا به OCD در درجه بینش خود نسبت به این بیماری متفاوت هستند. کسی که بینش خوبی دارد ممکن است تشخیص دهد که باورهای مرتبط با OCD (مثلاً اینکه انجام یک اجبار از یک رویداد وحشتناک جلوگیری می کند) در واقع درست نیست. ممکن است فردی با بینش ضعیف‌تر فکر کند که چنین باورهایی درست هستند یا احتمالاً درست هستند.

شدت علائم ممکن است در طول زمان متفاوت باشد، اما اگر این اختلال درمان نشود، می‌تواند سال‌ها یا دهه‌ها باقی بماند.

آیا اختلالات رایج همزمان در OCD وجود دارد؟

افراد مبتلا به OCD اغلب شکل دیگری از بیماری روانی را نیز تجربه می کنند. حدود سه چهارم بزرگسالان مبتلا به OCD در مقطعی از زندگی خود به یک اختلال اضطرابی مانند اختلال اضطراب فراگیر یا اختلال هراس مبتلا می شوند. بیش از نیمی از آنها مبتلا به اختلال افسردگی یا دوقطبی هستند . و طبق DSM-5 تا 30 درصد دارای اختلال تیک هستند. افراد مبتلا به OCD ممکن است طیفی از شرایط دیگر را نیز تجربه کنند، از جمله اختلالات مرتبط مانند اختلال بدشکلی بدن، تریکوتیلومانیا و اختلال تخلیه.

چگونه می توان OCD را تحریک کرد؟

گاهی اوقات استرس ناشی از یک رویداد تغییر دهنده زندگی مانند مرگ یا طلاق یا بدرفتاری می تواند باعث ایجاد رفتارهای اجباری شود . علائم می تواند. وسواسی یا اجباری یا هر دو باشد. فرد ممکن است از میکروب ها بترسد ، به نظم در زندگی خود نیاز داشته باشد. برای مثال، دوباره بررسی کند که آیا وسایل خاموش و قفل هستند یا خیر.

علل

در حالی که علل اختلال وسواس فکری اجباری به طور کامل شناخته نشده است. عوامل خطر ژنتیکی و محیطی وجود دارد. افرادی که والدین، خواهر و برادر یا فرزندشان مبتلا به OCD هستند، خودشان در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن هستند و مطالعات روی دوقلوها نقش تأثیر ژنتیکی را در ایجاد این اختلال تأیید می کند. سوء استفاده فیزیکی یا جنسی در دوران کودکی و سایر رویدادهای آسیب زا با خطر بیشتری همراه است.

PANDAS  چیست؟

در برخی از کودکان، عفونت استرپتوکوک قبل از ایجاد یا بدتر شدن ناگهانی علائم OCD، وضعیتی به نام اختلالات عصبی خودایمنی کودکان مرتبط با عفونت‌های استرپتوکوک ، به نام PANDAS، ایجاد می‌شود.

رفتار

اختلال وسواس فکری اجباری معمولاً با روان درمانی ، دارو درمانی یا هر دو به طور همزمان درمان می شود. اشکال درمان مبتنی بر تحقیقات برای درمان OCD شامل درمان شناختی- رفتاری (CBT) که برای درمان طیف وسیعی از اختلالات استفاده می شود و نوع خاصی از CBT به نام مواجهه و پیشگیری از پاسخ (ERP) است. در ERP، فرد مبتلا به OCD، که در ابتدا توسط یک درمانگر هدایت می‌شود، در معرض افکار، چیزها یا موقعیت‌هایی قرار می‌گیرد که اضطراب ایجاد می‌کند یا منجر به وسواس و اجبار می‌شود و با انجام این کار، یاد می‌گیرد که درگیر اجبارهای همیشگی نباشد. هدف این رویکرد کاهش تدریجی اضطراب ناشی از چنین افکار و برخوردهایی است تا فرد بتواند علائم OCD را بهتر مدیریت کند.

داروهایی مانند مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SRIs) و مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) نیز برای درمان OCD استفاده می‌شوند. اینها شامل کلومیپرامین ضد افسردگی قدیمی و داروهایی مانند فلوکستین، فلووکسامین و سرترالین است. که اخیراً ساخته شده است. تصور می‌شود که SSRIها با افزایش میزان سروتونین انتقال‌دهنده عصبی در مغز کار می‌کنند و معمولاً برای سایر شرایط از جمله اختلالات افسردگی و اضطراب تجویز می‌شوند. هنگامی که برای درمان OCD استفاده می شود. ممکن است تا 12 هفته طول بکشد تا علائم بهبود یابد.

مجموعه ی رامش روان سعی دارد برای مراجعین  محیطی فراهم آورد تا دنیای جدیدی را لمس کنند.

جهت دریافت وقت مشاوره به ما پیام دهید.

منبع

سایر مقالات

آدرس اینستاگرام