سیاست های مهاجرت چگونه است؟
تأثیر منفی سیاست های مهاجرت
تأثیر منفی سیاست های مهاجرت بر سلامتی: تحقیقات جدید چگونگی تأثیر سیاست های مهاجرت مغرضانه بر سلامت مهاجران را بررسی می کند. تورس و همکاران در مقالهای در حال چاپ در روانشناس آمریکایی. در مورد تأثیر سیاست های مهاجرت بر نیازهای بهداشت روانی مهاجران بحث میکند. و توصیه هایی برای بهبود وضعیت فعلی ارائه می دهد.
از 15 میلیون مهاجر از مکزیک و آمریکای مرکزی که در ایالات متحده زندگی می کنند، بسیاری از آنها تروما را تجربه کرده اند. این تعجب آور نیست، زیرا خشونت سیاسی، اجتماعی و خانوادگی در آمریکای مرکزی و مکزیک رایج است.
اما مردم تنها در مرحله قبل از مهاجرت (یعنی در کشور خود) تروما را تجربه نمی کنند. برخی در راه رسیدن به کشور جدید در معرض خطراتی قرار دارند. به عنوان مثال، بسیاری از زنان از مکزیک و آمریکای مرکزی در طول سفر خود به ایالات متحده ربوده شده و مورد تجاوز جنسی قرار می گیرند.
هنگامی که در ایالات متحده هستند، برخی ممکن است آسیب های بیشتری را تجربه کنند. اما مهمتر از آن، همانطور که این مقاله استدلال می کند. اکثریت شرایطی را تجربه خواهند کرد که آسیب های قبلی خود را بدتر می کند. شرایطی که تا حدی توسط سیاست های مهاجرت مغرضانه ایجاد شده است.
تبعیض نیز به فقر کمک می کند
در حال حاضر، 20٪ از کل مهاجران در فقر زندگی می کنند. اما درصد مهاجران لاتین که در فقر زندگی می کنند 30٪ است – تقریبا 60٪ در “تقریباً فقر” زندگی می کنند. تبعیض و فقر با بی اعتمادی به دولت و ترس و عدم اطمینان در مورد اخراج احتمالی تشدید می شود. اخراج “به طور قابل توجهی به سلامت روان در درازمدت در میان کودکان، آسیب می زند، و بدون شک در خانواده آسیب زا است”.
در نهایت، مهاجران نیز برای دسترسی به مراقبت با موانعی روبرو هستند. حتی با فرض اینکه یک مهاجر واجد شرایط خدمات است و مایل به اعتماد به ارائه دهندگان خدمات دولتی است. دسترسی او به مراقبت همچنان می تواند توسط موانع متعددی مانند هزینه، عدم آگاهی از منابع، موانع زبانی، در دسترس نبودن خدمات حساس فرهنگی، محدود شود.
به طور خلاصه، تورس و همکارانش ادعا می کنند که تعدادی از سیاست های کشورهای پذیرنده “پیامدهای منفی قابل توجهی مرتبط با سلامت روان” برای مهاجران دارد. که «تبعیض، دسترسی محدود به خدمات، فقر، ترس و بی اعتمادی، بازداشت و تبعید، و جدایی خانواده، خطر عملکرد ضعیف سلامت روان را در میان مهاجرانی که ممکن است قبلاً و/یا در طول فرآیند مهاجرت آسیبهای روحی را تجربه کردهاند، افزایش دهد».
تورس و همکاران استدلال میکنند که به خدمات اجتماعی خاصی مانند ارائهدهندگان دوزبانه اضافی، ارزیابیهای حساس فرهنگی، و درمانهایی که با شواهد و مدارک اطلاعرسانی شده و برای استفاده در جمعیتهای مهاجر سازگار شدهاند، نیاز است.
نقش پزشکان، روانشناسان و وکلا
نویسندگان بر این باورند که پزشکانی که مهاجران را درمان میکنند. باید نقشهای بیشتری را ایفا کنند. مانند کمک به مهاجران در یادگیری نحوه دسترسی به خدمات بهداشتی یا یافتن منابع حمایتی مورد نیاز (مانند برنامههای خانواده و جوانان، خدمات قانونی) و غیره.
ارائه دهندگان بهداشت روانی همچنین می توانند با – مدارس که گاهی اوقات محیط دیگری هستند که در آن مهاجران مورد تبعیض قرار می گیرند – درگیر شوند و به تبدیل مدارس به محیط های پذیرایی و حمایتی کمک کنند.
پژوهش از چه طریق می تواند به بهبود وضعیت فعلی کمک کند؟
تحقیقاتی که «تأثیر تجمعی بسیاری از سیاستها را که منجر به تبعیض، ترس، فقر، جدایی خانوادهها و کمبود خدمات میشود. ارزیابی میکند، میتواند ادعاهای قوی در مورد تغییر سیاستهای مورد نیاز برای بهبود سلامت روان و رفاه والدین و فرزندان مهاجر داشته باشد”.
تحقیق در مورد سیاست های حمایتی نیز مهم است. ما باید در مورد سیاست های مثبتی که به مهاجران کمک می کند تا در جامعه ادغام شوند. و اینکه چگونه بر مهاجران و جوامع آنها تأثیر می گذارد بیشتر بیاموزیم. وکالت یکی دیگر از حوزه هایی است که نیاز به مشارکت بیشتر روانشناسان دارد.به عنوان مثال، روانشناسان می توانند در ترجمه یافته های روانشناختی به آموزش بهتر افراد «خط مقدم» که با مهاجران کار می کنند (مانند کارکنان مدرسه، پزشکان و غیره) کمک کنند.
علاوه بر این، روانشناسان میتوانند به شکلدهی سیاستهای عمومی کمک کنند. سیاست هایی که مسیرهای قانونی اضافی برای مهاجرت فراهم می کند. و اجازه می دهد “اشتغال مجاز، محافظت در برابر تبعیض در محل کار و سایر سوء استفاده ها، و دسترسی گسترده تر به منافع عمومی”. چنین سیاست هایی تبعیض و ترس را کاهش می دهد و رفاه خانواده های مهاجر را بهبود می بخشد.
مجموعه ی رامش روان سعی دارد برای مراجعین محیطی فراهم آورد تا دنیای جدیدی را لمس کنند.
جهت دریافت وقت مشاوره به ما پیام دهید.
آدرس اینستاگرام