اختلال علائم جسمانی
اختلال علائم جسمانی، وضعیتی است که در آن فرد نسبت به احساسات فیزیکی مانند درد یا خستگی، احساس اضطراب شدید می کند. این درگیری ذهنی نسبت به علائم جسمانی، باعث ناراحتی قابل توجهی می شود و زندگی روزمره فرد را مختل می کند. علائم جسمانی ممکن است به دلیل یک وضعیت پزشکی قابل تشخیص ایجاد شده باشد یا نباشد، اما واکنش شدید به این علائم و نگرانی افراطی در مورد آن ها، همان چیزی است که اختلال علائم جسمانی را مشخص می کند.
شیوع اختلال علائم جسمانی ناشناخته است، اما تخمین زده می شود که 5 تا 7 درصد از افراد ممکن است به این بیماری مبتلا باشند. زنان تمایل به گزارش علائم جسمانی بیشتری نسبت به مردان دارند، بنابراین احتمال دارد که شیوع اختلال علائم جسمی در زنان بیشتر باشد.
علائم اختلال علائم جسمانی
افرادی که با اختلال علائم جسمانی دست و پنجه نرم می‌کنند، معمولاً با مجموعه‌ای از علائم جسمی مواجه هستند که می‌تواند به شدت آزاردهنده باشد. این علائم ممکن است مربوط به یک ناحیه خاص از بدن باشد، مثل درد در یک ناحیه، یا به شکل عمومی‌تری مانند احساس خستگی بروز کند.
نگرانی‌های مفرط درباره بیماری
این افراد وقت و انرژی زیادی را صرف نگرانی و گلایه در مورد وضعیت سلامتی خود می‌کنند. آنها اغلب احساسات فیزیکی خود را تهدیدکننده یا خطرناک می‌دانند و به راحتی به سمت بدترین سناریوها می‌روند، حتی اگر هیچ مدرک علمی‌ای بر این نگرانی‌ها وجود نداشته باشد. این نوع نگرانی‌ها می‌تواند به حدی شدید شود که به بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت فرد تبدیل گردد و بر روابط او با دیگران تأثیر بگذارد.
مراجعات مکرر به پزشکان
افراد مبتلا به این اختلال معمولاً به طور مکرر به پزشکان و بیمارستان‌ها مراجعه می‌کنند، اما متأسفانه، درمان‌های پزشکی به ندرت به بهبود احساس آنها کمک می‌کند. مهم است بدانیم که حتی اگر نتوان علائم جسمانی این افراد را به راحتی از نظر پزشکی توضیح داد، رنجی که آنها تجربه می‌کنند، کاملاً واقعی است و می‌تواند به طور جدی بر زندگی روزمره‌شان تأثیر بگذارد.
معیارهای تشخیصی بر اساس DSM-5
بر اساس DSM-5، علائم اختلال علائم جسمانی شامل موارد زیر است:
1. **وجود یک یا چند علامت جسمانی** که آزاردهنده بوده و منجر به اختلال قابل توجهی در زندگی روزمره فرد می‌شوند.
2. **افکار، احساسات یا رفتارهای بیش از حد** مرتبط با این علائم یا نگرانی‌های سلامتی که حداقل به یکی از شکل‌های زیر بروز می‌کند:
– تفکرات نامتناسب و مداوم درباره جدی بودن علائم.
– سطح بالای اضطراب در مورد سلامتی یا علائم.
– صرف زمان و انرژی بیش از حد برای این علائم یا نگرانی‌های سلامتی.
به طور کلی، درک این اختلال و حمایت از افرادی که با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، بسیار مهم است.
علل
عوامل متعددی وجود دارد که ممکن است در ایجاد اختلال علائم جسمانی نقش داشته باشد. استرس های زندگی ممکن است در برخی موارد موجب بروز علائم شود. افرادی که دارای دیدگاه یا شخصیت منفی هستند و همچنین افرادی که سابقه خانوادگی اختلال علائم جسمی دارند، بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند. این وضعیت همچنین در افرادی که حساسیت بالایی به درد دارند یا سابقه مصرف الکل و مواد دارند نیز، بیشتر دیده می شود .
درمان
درمان اختلال علائم جسمانی، چند وجهی است و باید متناسب با نیازهای هر بیمار – با آگاهی از عوامل فرهنگی که بر علائم جسمی آنها تأثیر می گذارد- تنظیم شود. راهبردهای درمانی شامل داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی برای رفع هر گونه اضطراب یا افسردگی زمینه ای است. گزینه های درمانی موثر دیگر نیز، شامل درمان شناختی-رفتاری و درمان مبتنی بر ذهن آگاهی است.
اختلال علائم جسمانی به طور کلی یک بیماری مزمن است، اما تحقیقات نشان داده است که افراد می توانند بهبود یابند و راهبردهایی را برای به حداقل رساندن ناراحتی خود بیاموزند.
نوشته های مرتبط
