روانپریشی ناشی از مواد و دارو

اختلال روانپریشی ناشی از مواد و دارو زمانی تشخیص داده می‌شود که مصرف بیش از حد داروهای تجویزی، مواد تفریحی یا الکل علائم روان پریشی را تشدید کند. افرادی که مشکلات روانی مزمن دارند یا مستعد روان پریشی هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این اختلال ناشی از مسمومیت، سوء مصرف یا استفاده از مواد قانونی و غیرقانونی قرار دارند.

علائم

مانند سایر انواع روان پریشی، اختلال روانپریشی ناشی از مواد با علائمی نظیر توهمات و هذیان‌ها آغاز می‌شود که نسبت به علائم معمول مسمومیت یا ترک شدیدتر هستند.

این علائم شامل موارد زیر می‌باشد:

– باورهای غیرعادی و مشکوک
– توهمات آزار و اذیت، مانند “دیگران می‌خواهند مرا دستگیر کنند” یا “دیگران در حال جاسوسی از من هستند”
– توهم، که شامل شنیدن یا دیدن چیزهایی است که وجود ندارند

این علائم معمولاً با نشانه‌های جسمی و روانی دیگری همراه هستند، از جمله:

– بی‌خوابی
– رفتار پرخاشگرانه
– تحریک‌پذیری
– نوسانات شدید خلقی، از خوشحالی تا ترس عمیق
– افکار خودکشی

علائم روانپریشی ناشی از مواد معمولاً حاد هستند و فقط تا زمانی که ماده یا دارو از بدن پاک شود ادامه می‌یابند. با این حال، بسته به نوع ماده، علائم سایکوتیک ممکن است تا چند هفته ادامه یابد.

علل

اختلال روان‌پریشی ناشی از مواد می‌تواند به دلیل مصرف یا ترک الکل، داروهای تفریحی و حتی داروهای تجویزی مانند اپیوئیدها و آرام‌بخش‌ها ایجاد شود. موادی مانند کوکائین، آمفتامین‌ها و فن سیکلیدین (PCP) نیز می‌توانند موجب بروز این اختلال شوند. روان پریشی ناشی از آمفتامین‌ها، PCP یا کوکائین ممکن است چند هفته طول بکشد. بیش از نیمی از مصرف‌کنندگان متامفتامین، تجربه روان پریشی کوتاه‌مدت یا بلندمدت را دارند. همچنین، تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف مزمن حشیش می‌تواند در برخی افراد منجر به روان‌پریشی شود.

رفتار

حوادث روان پریشی ناشی از مواد معمولاً در اورژانس‌های بیمارستان‌ها و مراکز مداخله در بحران سلامت روان مشاهده می‌شود. پزشکان باید ابتدا تشخیص دهند که آیا علائم روان پریشی ناشی از شرایطی مانند اسکیزوفرنی است یا خود ماده.

برای کاهش علائم، پزشکان معمولاً داروهای ضد روان پریشی یا ضد اضطراب مانند بنزودیازپین‌ها را تجویز می‌کنند، به ویژه در مواردی که روان پریشی ناشی از آمفتامین‌ها یا سایر داروهای تحریک‌کننده دوپامین باشد. بسته به نوع ماده‌ای که باعث بروز روان پریشی شده، درمان ممکن است فقط شامل نظارت بر بیمار در یک محیط آرام و ساکت باشد. عموماً، عواقب برای افرادی که هم اختلالات روانی دارند و هم روان پریشی ناشی از مواد را تجربه می‌کنند، بدتر است.