کودکان و خواب

 

خواب برای رشد، سلامت و تندرستی کودک، صرف نظر از سن، بسیار مهم است، و اکثر متخصصان والدین را تشویق می کنند تا هر طور که می توانند از نیازهای خواب کودکان خود حمایت کنند. به طور کلی، کودکان به میزان قابل توجهی بیشتر از بزرگسالان به خواب نیاز دارند – و آنهایی که به اندازه کافی می‌خوابند، در مدرسه عملکرد بهتری دارند، از نظر جسمی بهترهستند و کمتر با افسردگی، اضطراب یا سایر چالش‌های سلامت روان دست و پنجه نرم می‌کنند.

اما متأسفانه خواب نیز می تواند یک نقطه فشار برای خانواده ها باشد. وقتی کودک به طور مداوم در برابر رفتن به رختخواب مقاومت می کند، برای به خواب رفتن تلاش می کند یا به طور مکرر در طول شب بیدار می شود، می تواند منجر به استرس و درگیری شود که در نهایت هم کودک و هم والدین را خسته می کند.

اختلالات خواب در دوران کودکی می تواند با علائم گیج کننده ای ظاهر شود که ممکن است اشتباه تشخیص داده شود یا سایر تشخیص ها را تشدید کند. در طول سال‌های نوجوانی، کودکان ممکن است با بیدار ماندن تمام شب، استفاده از تلفن در رختخواب، یا خوابیدن خوب در بعدازظهر، مرزها را کنار بگذارند که هر یک از این موارد می‌تواند برنامه خواب ثابت را مختل کند و در عملکرد اجتماعی، عاطفی و تحصیلی آنها اختلال ایجاد کند.

 

نوزادان و خواب

«مثل نوزاد بخواب»

نوزادان تازه متولد شده برای حمایت از رشد سریع مغز و بدن خود به مقدار زیادی خواب نیاز دارند، اما هنوز همان ریتم شبانه روزی را که بزرگسالان از آن لذت می برند، ایجاد نکرده اند. در نتیجه بیشتر روز چرت می زنند، مرتب از خواب بیدار می شوند، ناگهان به خواب می روند و توجه چندانی به روز یا شب بودن آن ندارند.

پدر و مادری کردن برای نوزاد تازه متولد شده به دلیل برنامه خواب پراکنده کودک تا حد زیادی استرس زا و خسته کننده است. اما مطمئن باشید که الگوهای خواب نوزاد برای همیشه دوام نمی‌آورد و با رشد کودک، خوابیدن مداوم‌تر و رعایت برنامه منظم‌تری را آغاز می‌کند.

نوزاد چند ساعت باید بخوابد؟

نوزادان بخش زیادی از ماه های اول زندگی خود را در خواب عمیق سپری می کنند. بنیاد ملی خواب اشاره می کند که نوزادان معمولاً 14 تا 17 ساعت در روز می خوابند. بین سنین 4 تا 11 ماهگی، این مقدار به 12 تا 15 ساعت کاهش می یابد. بیشتر این خواب غیر متوالی خواهد بود، زیرا نوزادان اغلب در شب بیدار می شوند و در طول روز چرت می زنند.

چرا نوزادان اینقدر می خوابند؟

مغز و بدن نوزادان از لحظه تولد به سرعت رشد می کند – و خواب برای هر جنبه ای از این فرآیند بسیار مهم است. در سال اول زندگی، اندازه مغز نوزاد بیش از دو برابر می شود. در طول خواب، مغز نوزاد ارتباطاتی بین نیمکره چپ و راست ایجاد می کند که برای شناخت بعدی مهم است. بسیاری از نوزادان نیز در پنج ماه اول به دو برابر وزن تولد خود می رسند. شواهد نشان می‌دهد که زمان بیشتری که در خواب سپری می‌شود با دوره‌های سریع رشد فیزیکی در نوزادان مرتبط است.

چرا کودک من اغلب از خواب بیدار می شود؟

چگونه می توانم به خواب کودکم کمک کنم؟

چه زمانی باید نگران نخوابیدن کودکم باشم؟

آیا ممکن است کودک دچار اختلال خواب شود؟

همانطور که کودکان دوران شیرخوارگی را ترک می کنند، برای رشد و حمایت از سلامت جسمی و عاطفی خود همچنان به خواب زیادی نیاز دارند. در حالی که ممکن است هنوز شب‌ها از خواب بیدار شوند یا بخواهند هر از گاهی در تخت والدین خود بخوابند، خواب آنها در حالت ایده‌آل با رشدشان ثابت‌تر و مستقل‌تر می‌شود. در حالی که برخی از کودکانی که در دوران نوزادی با والدین خود می خوابند این روند را تا سال‌های ابتدایی خود ادامه می‌دهند، بسیاری از کودکان – به‌ویژه آنهایی که در کشورهای توسعه‌یافته هستند،  ترجیح می‌دهند به تنهایی یا با خواهر و برادر بخوابند.

اما علی‌رغم پیشرفت‌هایی که در چند سال اول زندگی کودک ایجاد شده است، سال‌های ابتدایی همچنان می‌توانند تحت تأثیر مشکلات خواب باشند – مانند بیداری مکرر، مقاومت در برابر خواب، خیس کردن رختخواب یا بی‌خوابی. کودکان مبتلا به اختلالات سلامت روان مانند اضطراب یا ADHD ممکن است بیشتر مستعد مشکلات خواب یا مشاجره در مورد زمان خواب باشند. در بیشتر موارد، مشکلات خواب مرحله ای است که کودکان با حمایت و درک از آن خارج می شوند. با این حال، مشکلات مداوم ممکن است ارزش مطرح کردن با پزشک را داشته باشند.

فرزندم چقدر باید بخوابد؟

طبق گفته بنیاد ملی خواب، کودکان نوپا معمولا بین 11 تا 14 ساعت خواب نیاز دارند. کودکان بین 3 تا 5 سال باید بین 10 تا 13 ساعت بخوابند . افراد بین 6 تا 13 سال باید بین 9 تا 11 ساعت بخوابند و نوجوانان باید بین 8 تا 10 ساعت بخوابند. با این حال، این مقادیر فقط دستورالعمل هستند و ممکن است برای هر کودک مناسب نباشد. اگر کودک کمی بیشتر یا کمی کمتر بخوابد، احتمالاً دلیلی برای نگرانی نیست.

آیا شب بیدار ماندن بچه ها بد است؟

کودکانی که به طور مداوم شب را بیدار می مانند یا به طور کامل نمی خوابند، به احتمال زیاد تمام خواب مورد نیاز برای رشد و موفقیت را نخواهند داشت.

چرا کودک من از رفتن به رختخواب امتناع می کند؟

اگر فرزندم از خوابیدن امتناع کرد چه کار کنم؟

خواب چگونه بر رفتار کودک تأثیر می گذارد؟

آیا کودکان هنگام خواب رشد می کنند؟

 

کمک به خواب نوجوان

 

سال های نوجوانی به دلایل مختلفی می تواند پر فراز و نشیب باشد. اما یکی از دلایل اصلی درگیری بین والدین و نوجوانان می تواند خواب باشد. نوجوانان نسبت به کودکان کوچکتر به خواب کمتری نیاز دارند، اما همچنان به طور قابل توجهی بیشتر از بزرگسالان. علاوه بر این، ساعت درونی آنها ممکن است به طور طبیعی به سمت زمان خواب دیرتر متمایل شود، که ممکن است منجر به خواب آنها در زمانی بسیار دیرتر از زمانی شود که والدینشان می خواهند بیدار باشند.

نوجوانان همچنین ممکن است در مورد خواب رفتاری سرکش داشته باشند و عمداً از دستورات والدین برای رفتن به رختخواب به عنوان ابزاری برای نمایش استقلال خود سرپیچی کنند. شناخت نیازهای خواب منحصر به فرد نوجوانان، تشویق به ثبات، و حمایت از سطوح معقول استقلال می تواند به والدین کمک کند تا نوجوانان خود را به سمت عادات خواب سالم تر راهنمایی کنند.

یک نوجوان چقدر به خواب نیاز دارد؟

نوجوانان نسبت به بزرگسالان به خواب بیشتری نیاز دارند – معمولاً حدود 8 تا 10 ساعت در شب. بنیاد ملی خواب پیشنهاد می کند که ممکن است برای برخی از نوجوانان تا 11 ساعت زمان لازم باشد. با این حال، تحقیقات نگران کننده نشان می دهد که حداقل 15 درصد از نوجوانان طبق مقدار توصیه شده می خوابند.

آیا باید اجازه دهم نوجوانم بخوابد؟

بستگی دارد. ریتم شبانه روزی نوجوانان به طور طبیعی به نفع دیر خوابیدن و شروع دیرهنگام است. بیدار شدن خیلی زود آنها می تواند برای کیفیت کلی خواب آنها مضر باشد و ممکن است باعث ایجاد درگیری شود. در دنیای مدرن، این امر می تواند به طور قابل توجهی در عملکرد تحصیلی و شناختی آنها اختلال ایجاد کند. اگرچه بسیاری از دبیرستان‌ها شروع به اجرای زمان‌های شروع دیرتر برای حمایت از نیازهای خواب نوجوانان کرده‌اند ، این روش هنوز همگانی نیست و نوجوانانی که مدارس آنها زود شروع می‌شوند ممکن است به طور مداوم در صورت دیر به رختخواب رفتن بیش از حد خسته شوند. مانند هر کودکی، نوجوانان نیز از ثبات بهره می برند. با این حال، والدین ممکن است عاقلانه عمل کنند و کمی انعطاف پذیر باشند; همانطور که یک نوجوان نیازهای خود را

بررسی می کند و به رشد خود ادامه می دهد و به بزرگسالی می رسد، در حالت ایده آل یاد می گیرد که تشخیص دهد چقدر به خواب نیاز دارد و چه برنامه خوابی برای زندگی او بهتر است.

منبع

کودک قطبی

همه چیز درباره بیخوابی