
تأثیر و آسیبهای روانی تنبیه بدنی کودکان
مقدمه
تنبیه بدنی یکی از شیوههای قدیمی والدین برای تربیت فرزندان است. اما بسیاری از تحقیقات نشان میدهند که اثرات منفی این روش بسیار بیشتر از جنبههای مثبت آن است. در حالی که والدین ممکن است فکر کنند تنبیه بدنی میتواند مفید باشد، اما از دیدگاه روانشناسی، استفاده از این روش میتواند عواقب جدی و طولانیمدت برای کودکان به همراه داشته باشد.
عواقب
تحقیقات نشان میدهند کودکانی که تحت تنبیه بدنی قرار میگیرند، در بزرگسالی بیشتر به رفتارهای پرخاشگرانه روی میآورند. آنها از کتک زدن به عنوان ابزاری برای آموزش به دیگران استفاده میکنند و ممکن است در روابط خود با خشونت روبهرو شوند. همچنین این کودکان بیشتر از دیگران در معرض سوء استفاده و جرائم قرار میگیرند. به عنوان والدین، مسئولیت شماست که از عواقب این نوع تربیت آگاه باشید.
پیامهای نادرست
آیا این نوع تنبیه پیام اشتباهی را منتقل میکند؟ به طور کلی، این استدلال به این دلیل است که والدین با تنبیه کودک به خاطر رفتارهای خشن، خود در حال ارسال پیامی متناقض هستند. مثلاً وقتی والدین به خاطر کتک زدن خواهر و برادر، کودک را تنبیه میکنند، در واقع به او میگویند که خشونت اشتباه است، در حالی که خودشان از خشونت استفاده میکنند.
- آموزش رفتارهای منفی: کودکان از رفتار بزرگترها الگو میگیرند و ممکن است این الگوهای منفی را در زندگی خود تکرار کنند.
- کاهش اعتماد به نفس: تنبیه بدنی میتواند به آسیبهای روحی و کاهش عزت نفس کودک منجر شود.
- اضطراب: کودکان ممکن است به دلیل ترس از تنبیه، دچار اضطراب شوند که این موضوع میتواند مشکلات روانی بیشتری را ایجاد کند.
- کاهش احترام: تنبیه بدنی میتواند باعث افزایش ترس کودک از والدین و کاهش احترام او به آنها شود.
- عدم تغییر رفتار: بسیاری از کودکان پس از تنبیه بدنی، نه تنها رفتارشان تغییر نمیکند، بلکه ممکن است بیشتر لجبازی کنند.
- کینهتوزی: تنبیه مکرر میتواند باعث ایجاد کینه در کودک شود و او در آینده به شکلهای مختلف از تنبیهکننده انتقام بگیرد.
- رفتارهای ضد اجتماعی: تحقیقات نشان میدهند کودکانی که تنبیه بدنی میشوند، در بزرگسالی بیشتر به رفتارهای ضد اجتماعی روی میآورند.
- احساس تنهایی: این کودکان ممکن است احساس رها شدن و عدم توجه کنند.
- از بین رفتن استقلال: تنبیه بدنی میتواند استقلال کودک را سلب کند و او را به فردی مطیع تبدیل کند.
- عواقب در بزرگسالی: افسردگی، پرخاشگری، اضطراب و رفتارهای ناسازگارانه از عواقب تنبیه بدنی در بزرگسالی هستند.
روشهای جایگزین
به جای اینکه احساسات منفی خود را بر روی کودک تخلیه کنید، بهتر است ابتدا خود را آرام کنید. اگر احساس میکنید ممکن است به کودک آسیب بزنید، مدتی با خود خلوت کنید.
بهترین راه برای کاهش رفتارهای نادرست، تقویت رفتارهای درست است. با تشویق و تقدیر از رفتارهای خوب، میتوانید کودک را به سمت رفتارهای مثبت هدایت کنید. همچنین، به جای تنبیه، سعی کنید کودک را متوجه اشتباهش کنید و به او کمک کنید تا آن را جبران کند.
کلام آخر
برای تربیت فرزندتان، از تکنیکهای مثبت مانند تقویت رفتارهای خوب، صبوری و عشق ورزیدن به آنها بهره ببرید. فراموش نکنید که سلامت روحی کودک به اندازه سلامت جسمی او اهمیت دارد. با تنبیه بدنی، تنها مشکلاتی را برای آینده او ایجاد میکنید.
نوشته های مرتبط
1 نظر
من خودم مبتلا به اختلال روانی ADHD هستم و اینکه تحقیر شدن چه با لفظ و چه با کتک پر روح و روان فرد تاثیر بسیار منفی میذاره من مامانم و پدرم متوجه این قضیه نبودن و چون تو مدرسه نمی تونستم رو درسم تمرکز کنم منو کتک میزدند و پیش روانپزشک هم رفتم و دوره ی نوروفیدبک رفتم ولی باز هم تأثیرات منفیش در من وجود داره